Het was een eenvoudige vrijstaande woning, die opa Wildeboer in 1923 in Schoorl bouwde. De huidige bewoners, Fred Geest en zijn vrouw, dochter en schoonzoon, vielen dan ook meer voor de plek dan voor het huis zelf. Omdat de woning te krap was voor twee gezinnen, moest er worden uitgebreid. Nadat de gemeente hun eerste tekeningen afkeurde, kwamen ze bij Wildeboer Bouw terecht.

Houten aanbouw

Samen met de familie ontwierp Wildeboer een nieuwe aanbouw. De aannemer vertelt: ‘We zijn voor een houten constructie en bekleding gegaan. Het gebint is van eiken. Wat ik zelf erg mooi vind, is de koppeling tussen de bestaande woning en de nieuwbouw. Ze worden met elkaar verbonden door twee grote lichtstraten.’ Hij kijkt tevreden terug op het ontwerpproces: ‘Ik ben blij dat we dat echt sámen met elkaar hebben gedaan en merk dat de bewoners trots zijn op hun gebouw.’

Niet van een leien dakje

Tijdens de bouw was Fred Geest Wildeboers eerste aanspreekpunt. Omdat Geest zelf ook veel deed aan de woning, moesten de mannen hun planningen goed op elkaar afstemmen. Dat ging aanvankelijk goed. Tot er een paar problemen ontstonden.

Wildeboer: ‘Het begon met de levertijd van het eiken, die was vertraagd. Daardoor konden we niet verder met de aanbouw, dus besloten we alvast aan het dak van de oude woning te beginnen. De dakdekker ontdekte dat het dak wat verzakt was. We werkten met een strakke, vlakke moderne dakpan, waarvoor het belangrijk is dat de ondergrond van zowel het oude als het nieuwe dak een strak vlak vormen. Daarom moesten we het oude en nieuwe dak in één keer doen.’

De aanbouw moest dus toch eerst af. In de tussentijd werd het oude dak afgedekt met een groot dekzeil. Helaas raasde er uitgerekend in die periode veel storm en regen over Schoorl. Wildeboer: ‘Af en toe veroorzaakte dat lekkages. Heel vervelend voor iedereen, maar vooral voor de dochter van Fred Geest. Zij was op dat moment zwanger en zat natuurlijk niet op dit soort stress te wachten. Achteraf viel de schade gelukkig mee.’

Stormachtig project

Ervaren bouwers weten: geen enkel project loopt helemaal volgens de planning. Er doen zich altijd onverwachte situaties voor. Volgens Wildeboer is dat het moment waarop een goede aannemer zich onderscheidt van een slechte: ‘Toen de dingen anders gingen dan verwacht, liepen we niet weg voor de problemen. We hebben met man en macht gewerkt om alles op te lossen.’

Wel trok hij een belangrijke les uit dit project. Wildeboer vertelt: ‘Vakmanschap alleen is niet genoeg. Je moet tijdens de bouw voortdurend duidelijk blijven communiceren. Zo voorkom je verwarring.’ Een voorbeeld: ‘We moesten onze planning steeds omgooien en dat had ook weer gevolgen voor de planning van Fred. Wij dachten dan dat het voor hem wel duidelijk was, maar dat bleek niet altijd zo te zijn.’

Eind goed, al goed

Eind goed, al goed? Zeker weten, vertelt Wildeboer. ‘De opdrachtgevers zijn erg tevreden met het eindresultaat en waarderen het vakmanschap van onze timmerlieden. Het eindresultaat mag er zijn, het is een mooi project en we waren toch nog op tijd klaar voor de baby.’ Opa Wildeboer had er trots op kunnen zijn.

Foto’s door BY Lilian, Interieurontwerp en styling woning door Ayla Geest